Tom,    Rozdzial

 1  2,21|         starego komtura i owego Arnolda von Baden, o którego nadludzkiej
 2  2,22|       starego Zygfryda, a ja na Arnolda uderzę.~- No! - odpowiedział
 3  2,22|      albowiem choćby Zygfryda i Arnolda nie~ubezpieczyły mury jakiego
 4  2,22| Bierzcie starego Zygfryda, a ja Arnolda.~- Pilnuj się jeno! - odpowiedział
 5  2,22|        oka skrępował pasem nogi Arnolda, po czym skoczył, siadł
 6  2,23|        rozmowę przerwał im głos Arnolda von Baden, który leżąc opodal
 7  2,23|  Zbyszkiem, Maćko odwołał go do Arnolda.~- Wymiarkuj no rzetelnie -
 8  2,23|   przeciągnął pas pod ramionami Arnolda, po czym zadał go sobie
 9  2,23|      sam zaś, zwróciwszy się do Arnolda, rzekł:~- Ta niewiasta -
10  2,23|        zważającego na chrapanie Arnolda, który po spożyciu niezmiernej
11  2,24|      Oto Wolfgang, młodszy brat Arnolda, prowadził człuchowską piechotę
12  2,24|    chrapliwego wrzasku i klątew Arnolda, pojął od razu, że należy
13  2,25|       Danusię i wzięli olbrzyma Arnolda razem z Zygfrydem. Oznajmił
14  2,32|   okazał się tęższym na rękę od Arnolda von Baden, Dobek z Oleśnicy
15  2,32|  wielkiego znaczenia patrzył na Arnolda z góry. sprzeciwiał się
16  2,34|        dowiedział się o mnie od Arnolda i okrutnego zaraz narobił