Tom,    Rozdzial

 1  1,4 |   odpowiedzi, albowiem Zbyszko zdumiał się tak, że nawet nie usłyszał
 2  1,4 | wyskoczy na Krzyżaka.~A tamten zdumiał się także, gdyż wstrzymał
 3  1,5 |      straszna. Jaśko z Tęczyna zdumiał się i rzekł:~- Możeż to
 4  1,6 |        na dłużej nie".~Zbyszko zdumiał się tak, iż czas jakiś słowa
 5  1,10|        bieda...~Hoc! hoc! hoc!~Zdumiał się, usłyszawszy taką odpowiedź,
 6  1,16|        Cztan, równie jak byłby zdumiał się opat, gdyby coś podobnego
 7  1,20| wilgotnych warg, de Lorche zaś zdumiał się; podniósł obie ręce
 8  1,31|         Usłyszawszy to, Tolima zdumiał się bardzo i począł zwracać
 9  2,3 |         Usłyszawszy to, książę zdumiał się jeszcze więcej i dopiero
10  2,9 |       się zakończenia rozmowy, zdumiał się jednak mocno, zatrzymał
11  2,20|       sztuka czytania, za czym zdumiał się niepomiernie i rzekł:~-
12  2,23|        biodrach.~Na to Krzyżak zdumiał się wielce i dopiero po
13  2,23|   przytoczył wszystkie dowody, zdumiał się znów i zamilkł Arnold,
14  2,41|    znając go z dawnych czasów, zdumiał się niezmiernie, ani bowiem
15  2,44|      Jagienkę na ręku~Zbyszka, zdumiał się, że wszystko poszło