Tom,    Rozdzial

 1  1,6 |      gwoli im będą tu wytracać! Wstyd dla króla i Królestwa!" -
 2  1,11|         chociaż bardzo jej było wstyd Zbyszka, wstała z ławy,
 3  1,13|        obiecał... że to dziewce wstyd po nocy do boru chodzić.
 4  1,17|         nie gadał?~- Bo mi było wstyd. Myślałem, że mnie pozwą,
 5  1,19|      pewna nieśmiałość i pewien wstyd, zrozumiał bowiem, że byłoby
 6  1,20|         najniżej, nad miską, bo wstyd jej było ludzi, ale trochę
 7  1,22|   niecierpliwie, gdyż przykro i wstyd im było, że książę wspomniał
 8  2,4 |      głowę i rzekł: "Jeślić nie wstyd łgać wobec ludzi, spójrz
 9  2,10|    szlachcianka, a szlachciance wstyd. Pani wasza nie taka bojąca.
10  2,20|         widać było jakby pewien wstyd w jego odpowiedzi i nietrudno
11  2,24| rozumiał, że mniejszy mu będzie wstyd, gdy będzie miał do pokazania
12  2,26|    dalszą drogę i zawrócić, ale wstyd mu było samego siebie, więc
13  2,26|        gniotło duszę, jeszcze i wstyd. Wolałaby była nigdy nie
14  2,35|         obcymi wzrostem i mocą, wstyd było - i brała ich złość,
15  2,44|      was tak oboje miłuję, że i wstyd gadać.~I chociaż miał w