Tom,    Rozdzial

 1  1,6 |        w torbie.~Zbyszko siadł, wsparł łokcie na kolanach i pochylił
 2  1,10| porwawszy kuszę z rąk pachołka, wsparł ją o ziemię, przycisnął
 3  1,10|     jakby pewne niedowierzanie, wsparł więc o ziemię kuszę, którą
 4  1,11|       już. I wstawszy z trudem, wsparł się na Zbyszku, który odprowadził
 5  1,12|        Chcąc dosięgnąć Zbyszka, wsparł się na widłach i wbił je
 6  1,12|         oddechem Zbyszka, który wsparł się o sosnę, gdyż nogi chwiały
 7  1,21|         ból w prawej ręce, lewą wsparł się na ramieniu jednego
 8  1,22| Usłyszawszy to, Hugo de Danveld wsparł łokcie na stole, głowę na
 9  1,23|   stanąć, więc powiedz mu...~Tu wsparł lewą dłoń na ramieniu Czecha.~-
10  1,25|  szkarłatną przepaskę, wreszcie wsparł tak przybranego o czerwone
11  1,25|         podniósł się, ile mógł, wsparł głowę na oknie i patrzał;
12  1,30|     przedtem pohamować strachu, wsparł się teraz w boki, rozwalił
13  2,2 |         więcej.~I po raz trzeci wsparł posępną głowę na ręku, ale
14  2,9 |         sięgnął do korda, tylko wsparł się pod bok i rzekł spokojnym
15  2,34|        szpakowatą głowę, łokcie wsparł na kolanach i zamilkł.~Zbyszko