Tom,    Rozdzial

 1  1,6 |      Spychowa już mi się lepiej uczyniło, jeno żem się ninie okrutnie
 2  1,6 |   zbiegli co prędzej z pomostu. Uczyniło się zamieszanie. Dla wszystkich
 3  1,10|       warczeć, to aż się ciemno uczyniło - i po bitwie, co? Ledwie
 4  1,13|     przywiedli Zycha, bo mu się uczyniło wesoło.~Posłał więc Zbyszko
 5  1,21|       między myśliwcami. I znów uczyniło się pusto i cicho, tylko
 6  1,25| trzonach i pogasły, aż wreszcie uczyniło się całkiem cicho w leśnym
 7  1,26|        Cztan z Rogowa - i nagle uczyniło mu się przykro na myśl,
 8  1,32|         Boże, a Ty Zbyszkowi!~I uczyniło mu się jeszcze raźniej,
 9  2,1 |            i naraz w całej sali uczyniło się milczenie. Żołnierze
10  2,6 |          a ze łzami na rzęsach! Uczyniło mu się kłopotliwie i przez
11  2,7 |  poczęły drżeć i w kaplicy znów uczyniło się głuche milczenie.~-
12  2,26|        dziwnym żółtym światłem. Uczyniło się widniej i oczy Zygfryda
13  2,28|         posągu podobny i naokół uczyniło się tak cicho, że słychać
14  2,31|        się na dobre, bo w sercu uczyniło się jej ogromnie smutno.~
15  2,42|         potem aże mi się dziwno uczyniło. Wyszedłem z podziemia od