Tom,    Rozdzial

 1  1,1 |        śpiku widzenia cudowne we śnie miewa i nazajutrz prorokować
 2  1,2 |         ale nie pamiętał, czy we śnie, czy gdzieś w Krakowie na
 3  1,2 |        damę".~- Milsza mi ona we śnie niżeli inna w tańcu - odrzekł
 4  1,12|        jakby w zjawieniu albo we śnie. Jedzie teraz oto Danuśka
 5  1,19|          pamięci, ni z myśli. We śnie nawet widywał ją przed sobą,
 6  2,8 |         gałęzie w zimowym cichym śnie. Poczerniały też wnet bory.
 7  2,11|     bojąc się, aby nie zamarł we śnie.~- Nie poznałem go - mówił
 8  2,12|         Kaleba i zapomniawszy we śnie, co się z nim działo, a
 9  2,12|          gdy nie pogrążon był we śnie, szukał jej koło siebie,
10  2,25|      mogło, iż pogrążony jest we śnie. Słyszał jednak i rozumiał
11  2,26| gościńcem, rzekłbyś, pogrążon we śnie.~Krótka była przerwa w burzy
12  2,26|      Zygfryd, pogrążony jakby we śnie, przewlókł drugi lejc przez
13  2,27|   zupełnie jak dziecko, które we śnie widzi anioła. Powoli jednak
14  2,51|         ciał leżało w wiekuistym śnie na onym krwawym boisku.~
15  2,52|         ciał leżało w wiekuistym śnie na onym krwawym boisku.~