Tom,    Rozdzial

 1  2,16|     zniszczył, stały główne siły Skirwoiłły, przerzucając się w razie
 2  2,16| przerwało im przybycie Zbyszka i Skirwoiłły, który był wodzem Żmujdzinów.
 3  2,16|  wymieniają...~Tu zwrócił się do Skirwoiłły:~- Samiście, kniaziu, przyznali,
 4  2,17|   rozmowę przerwało im przyjście Skirwoiłły, który wychylił się niespodzianie
 5  2,20|    radością. Po ostatniej klęsce Skirwoiłły pod samym Gotteswerder już
 6  2,21|      Zbyszko. - Pójdę jeszcze do Skirwoiłły, by ci dał znak, któren
 7  2,21|     szanują.~Po czym udał się do Skirwoiłły. Stary wódz dał znak i nie
 8  2,22|         mieszkali, są w obozie u Skirwoiłły, bo to ten sam lud, co i
 9  2,24|     Chłopi częścią pouciekali do Skirwoiłły, częścią poburzyli się i
10  2,30|   zapytał:~- Gdzie, panie?~- A u Skirwoiłły, tam, na Żmujdzi.~- Nie
11  2,34|  pamiętasz, jakom cię w obozie u Skirwoiłły zgromił za to, żeś moc krzyżacką
12  2,34|           żeście mi nic o niej u Skirwoiłły nie wspomnieli.~- Nie tylko
13  2,42|        Jakoż słyszałem od samego Skirwoiłły, że on z tej krainy wrzód
14  2,47|          dawnych lat u Witolda i Skirwoiłły, gdy miało przyjść do bitwy
15  2,49|         tu przejęta duchem tegoż Skirwoiłły, którego samo imię przejmowało