Tom,    Rozdzial

 1  1,8 |        zabierał poczet pokonanego przeciwnika. Toteż gdy na dwór warszawski
 2  2,5 |       zadał cios, bez nadziei, że przeciwnika dosięże, puklerz tylko podnosił
 3  2,5 |            że wobec okrutnej siły przeciwnika nie ma dla niego ratunku
 4  2,5 |         jeszcze rozpaczliwe ruchy przeciwnika, wreszcie przycisnął kolanem
 5  2,5 |      przypuszczając, że lekceważy przeciwnika. Owszem, po pierwszych uderzeniach,
 6  2,5 |         zaciśnięte nozdrza i usta przeciwnika, a chwilami błyszczące oczy,
 7  2,5 |         doświadczenie i sprawność przeciwnika, nie tylko się nie zapamiętał,
 8  2,19|          krzepki młodzian pokonał przeciwnika i przygniótłszy mu brzuch
 9  2,29|  pierwszym uderzeniem kopii swego przeciwnika i świetne nad nim odniósł
10  2,51|      dotąd w pole, lekceważył też przeciwnika, a gdy komtur gniewski,
11  2,51|         tak dalece siłą rąk i nóg przeciwnika przewyższał, że w mgnieniu
12  2,51| przyłożywszy mizerykordię do szyi przeciwnika, pchnął dwukrotnie, a tamten
13  2,52|      dotąd w pole, lekceważył też przeciwnika, a gdy komtur gniewski,
14  2,52|         tak dalece siłą rąk i nóg przeciwnika przewyższał, że w mgnieniu
15  2,52| przyłożywszy mizerykordię do szyi przeciwnika, pchnął dwukrotnie, a tamten