Tom,    Rozdzial

 1  1,2 |     pięć dni zjedzie.~- Pan Bóg potrafi i z daleka szczęście zdarzyć,
 2  1,3 |    łaski Bożej niewiele wskórać potrafi, począł się modlić:~Daj,
 3  1,15|         gadał, że świecki człek potrafi tak samo tajemnice boskie
 4  1,18| tęsknoty, w której człowiek nie potrafi niczego w sobie zataić -
 5  1,19|       nad nim pewnej przewagi i potrafi go lepiej wyzyskać. Już
 6  1,22|      mości nie uzyskamy, on sam potrafi ją uczynić, choćby za owym
 7  1,22|        znosili. Ale mistrz nasz potrafi wymierzyć sprawiedliwość.~-
 8  1,22|      który każdą pieczęć wyciąć potrafi; mam i ludzi, którzy, choć
 9  2,9 |         uczynić to nie byle cap potrafi.~Tu Maćko począł opowiadać
10  2,11|      Byle chciał, to jużci że i potrafi - odrzekł Maćko - wszelako
11  2,22|         i zaraz ruszyli.~- Nie. Potrafi on klimkiem rzucić. A to
12  2,23|       Zbyszka wciąż przy sobie. Potrafi ci on być dla niej jako
13  2,29| pierwszych chwilach boleści nie potrafi się młodzian sprawić jak
14  2,34|    miłość dla Zbyszka.~- A czci potrafi strzec!... Taki ci się już
15  2,42|   człowieka, któren każdą rzecz potrafi jako na stole położyć. W