Tom,    Rozdzial

 1  1,12|       jakiś przy wesołym brzasku ogniska, nad trupem niedźwiedzia,
 2  1,20| błyszczały jasno przed namiotami ogniska, a wokół nich stali osacznicy
 3  1,20|     rzekłszy, zaprowadził ich do ogniska, przy którym osacz-nicy
 4  1,20|   sieciami i potonęli w puszczy. Ogniska poprzygasały, dzień uczynił
 5  2,8 |    pachołka, by dorzucił drew do ogniska i przyniósł Czechowi jeść,
 6  2,16|          rozświecona tylko przez ogniska, przy których siedzieli
 7  2,17|       się coraz późniejsza, więc ogniska poczęły mdleć i gasnąć i
 8  2,23|          I powiódł go za rękę do ogniska, które pachołkowie naniecili
 9  2,23|    woskową, sama zaś siadła koło ogniska, bojąc się wyjść z izby.~
10  2,23|            Poniosę go, panie, do ogniska, to się tam rozmówicie -
11  2,23|          krzepkim, doniósł go do ogniska i rzucił jak wór grochu
12  2,23|  przyniesie.~Czech zaś wrócił do ogniska, gdyż ciążyło mu na duszy
13  2,23|       pięścią, po czym wrócił do ogniska, gdyż nie było nic innego
14  2,49|   Niemców wściekłością i trwogą. Ogniska żmujdzkie stykały się wprost
15  2,49|         mgnieniu oka porozrzucał ogniska Mazurów. Powietrze zaroiło