Tom,    Rozdzial

 1  1,4 |          Na nim też stoi nasz ród. bom stary - ale tego on
 2  1,5 |    Hańba też z tego nijaka na ród nie spadnie. Ciężko człowiekowi
 3  1,5 |   żeby człek zginął, niż żeby ród miał zginąć...~I tak mówiąc,
 4  1,5 |      właśnie hańba by na wasz ród spadła, bo jeśliby bratanek
 5  1,5 |   jeszcze żałośniej o tym, że ród może wyginąć.~- Nie będzie
 6  1,6 |     masz żonę brać, żeby nasz ród nie zginął. Dopiero jak
 7  1,6 | spadła na mnie i na cały nasz ród. Żali nie większa by jeszcze
 8  1,7 | leżeli. Był to niegdyś liczny ród. Czasu wojen zwoływali się
 9  1,11|     gdy w bitwie pod Płowcami ród Gradów wyginął prawie do
10  1,17|      gładka, i wiano godne, i ród zacny! Co ta dla niej Cztan
11  1,20|    wiedział Danveld, jaki był ród dziewczyny, i że imię Juranda
12  1,26|  zawsze w pierwszym rzędzie o ród i o dostatki, które mogły
13  2,4 |      zaraz jął go wypytywać o ród i dowiedziawszy się, że
14  2,8 |       ale chodziło niemniej o ród, o Zbyszkowe dzieci. "Jeśli
15  2,11|   wyginął przecie cały niemal ród Gradów, więc Maćko znał
16  2,23|   miał pohańbić siebie i cały ród.~I ściskając jakoby w żelaznych
17  2,23|    spadnie na niego i na cały ród, czego nie daj Bóg, amen!~
18  2,36| odmieniła? Ba! ale to i stary ród tych Jastrzębców ze Zgorzelic,
19  2,40|      zamieszkiwał ongi liczny ród Gradów Bogdanieckich, zaciekało
20  2,45|       zabiegać i wiedział, że ród Gradów nie zaginie, a Tępa