Tom,    Rozdzial

 1  1,5 | odpowiedzialności i karze, jaka nań spaść mogła, dotychczas
 2  1,25|      gdy z łaski księcia spadły nań złote ostrogi wraz z rycerskim
 3  1,25|     ciężko. Nie przyszło jednak nań omdlenie i nie przestał
 4  1,30| nieprzyjaźni ludzie.~I przyszła nań chwila wielkiego pognębienia.
 5  2,1 |     sobie palcami; inni poczęli nań znów miotać śniegiem, tak
 6  2,5 |        księstwa, którzy czekali nań w ogrzanej komnacie przy
 7  2,7 |     zrozumiał go, gdyż spojrzał nań z trwogą i odrzekł ze drżeniem
 8  2,47|   spokojny.~A Zbyszko popatrzał nań pytającym wzrokiem i po
 9  2,49|         gniewem, że strach było nań spojrzeć - i powiesić im
10  2,51| dzieckiem jeszcze i dziecinnymi nań spoglądał oczyma. Rzucił
11  2,51|        rycerskiemu prawu z tyłu nań uderzać, zeskoczył także
12  2,51|         także z rumaka i począł nań wołać z daleka:~- Zwróć,
13  2,52| dzieckiem jeszcze i dziecinnymi nań spoglądał oczyma. Rzucił
14  2,52|        rycerskiemu prawu z tyłu nań uderzać, zeskoczył także
15  2,52|         także z rumaka i począł nań wołać z daleka:~- Zwróć,