Tom,    Rozdzial

 1  1,5 |         pełne spokoju, dobroci, miłosierdzia, i serce poczęło mu bić
 2  1,5 |      idzie, któren słusznie jej miłosierdzia mógłby wyglądać. Ale wszelka
 3  1,6 | królowej, wzywali cudu i Bożego miłosierdzia. Lecz ozwały się także głosy
 4  1,30|         jeno trzeba nam teraz i miłosierdzia.~- Komuż Bóg pomoże, jeśli
 5  2,2 |       zaś zrozumieli, że wzywał miłosierdzia boskiego nad tymi duszami
 6  2,11|     sobą jawny dowód tego braku miłosierdzia i braku miary w karaniu,
 7  2,20|     szyję i jął znowu wołać :~- Miłosierdzia!... wiem, gdzie jest córka
 8  2,21|    przeraził się i jął wołać:~- Miłosierdzia! miłosierdzia! Dajcie mi
 9  2,21|      jął wołać:~- Miłosierdzia! miłosierdzia! Dajcie mi jeszcze tego
10  2,25|         tak niesłychany uczynek miłosierdzia, zwrócił się ku szemrzącym
11  2,26|   nadludzki niemal czyn łaski i miłosierdzia, który po prostu go przeraził,
12  2,51|         topory, biły bez tchu i miłosierdzia, dźwięczały jak w kuźniach
13  2,51|   żołnierzy.~A Niemcy, bici bez miłosierdzia, bez wytchnienia, bez takiej
14  2,52|         topory, biły bez tchu i miłosierdzia, dźwięczały jak w kuźniach
15  2,52|   żołnierzy.~A Niemcy, bici bez miłosierdzia, bez wytchnienia, bez takiej