Tom,    Rozdzial

 1  1,2 |      zbyt rad z tego, co zaszło, idąc więc na końcu orszaku i
 2  1,12|        kształt zwierzęcia, które idąc z wiatrem, do ostatniej
 3  1,14|       było już daleko. Jagienka, idąc teraz na przedzie, odwracała
 4  1,14|          na plecy, Jagienka zaś, idąc na przedzie, mówiła:~- Prędko
 5  2,14|    nieszczęsnego starca, za czym idąc za pierwszym popędem, skoczyła
 6  2,21|           Niektórzy prawią, jako idąc nocą na wieżę, aby młodą
 7  2,22|         nogami bił w ziemię, niż idąc powoli w tamtą stronę, a
 8  2,22| widocznie zjechał z drogi w bór, idąc za wyciskami wielkich kopyt,
 9  2,34|         o piechocie, gdyż Maćko, idąc za biegiem swych myśli,
10  2,38|       zaś zastanowił się nieco i idąc dalej za własną myślą, dodał:~-
11  2,41|  niedźwiedzich, gdy stare samce, idąc rozwścieczone za samicą,
12  2,41|        tak chciwy jak na ziemię, idąc zrazu za popędem swej natury,
13  2,44|          będzie więcej.~Po czym, idąc ku stajni, jął znów mruczeć
14  2,51|      jego orszakiem.~Oto mistrz, idąc za przykładem tych, którzy
15  2,52|      jego orszakiem.~Oto mistrz, idąc za przykładem tych, którzy