Tom,    Rozdzial

 1  1,4 |          i dań mu obiecałem, więc gdym pawie pióra, a przy nich
 2  1,15|         pięścią w stół, zawołał:~-Gdym we zbroi, to ja nie ksiądz,
 3  1,22|       mężów, niewiast i dzieci? A gdym się skarżył mistrzowi, to
 4  1,30|          Wojowałem z nimi w polu, gdym w poselstwie od naszego
 5  2,2 |            gdy chodziło o Zakon i gdym widział, że samą siłą nie
 6  2,4 |        może być krzywda Boża, ale gdym mu rzekł, że to wola Boża,
 7  2,23|       miłość - rzekł. - Panienka, gdym wyjeżdżał ze Spychowa i
 8  2,31|           uważ, co dalej opowiem: gdym stanął na wskazanym miejscu,
 9  2,31| nieśmiertelną sławę pozyskam. Ale gdym natarł z bliska kopią na
10  2,34|              Bo mnie aż zemdliło, gdym się ich potęgi napatrzył...
11  2,40|         ty pamiętasz, jako wtedy, gdym chorzał od tego zadziora
12  2,49|       czyjej stronie słuszność, a gdym się przy tym tu ożenił i
13  2,49|         ci ona ze mnie zawsze, aż gdym, mając tego dosyć, oświadczył
14  2,51|        Widziałeś mnie w Krakowie, gdym cię błagał o życie mego
15  2,52|        Widziałeś mnie w Krakowie, gdym cię błagał o życie mego