Tom,    Rozdzial

 1  1,2 |     nabierając co chwila pełną garść orzechów, czy to laskowych,
 2  1,4 | Powiadali o nim, że wziąwszy w garść świeży kołek, sok z niego
 3  1,5 |        ufać nie można. Gdy zaś garść jeno Polaków z Witoldem
 4  1,7 |        ruskich, a z nimi razem garść posiłkowych rycerzy polskich,
 5  1,10|        przeprawy. Przyszła też garść rycerzy nowych z Polski.
 6  1,19|     początku i uśmiechał się w garść, ozwał się:~- Prawda będzie
 7  1,19|        Warszawie została tylko garść łuczników i on dla straży.
 8  1,32|      kaletę, wydostawał z niej garść niemielonego żyta i wsypywał
 9  2,11|        jak toporzysko chycić w garść i godnie nim machnąć! A
10  2,17|      albowiem była między nimi garść Połocczan, po czym zwrócił
11  2,19|         mniemali, że może choć garść ich zdoła się wycofać z
12  2,19|    śmierci.~Stopniała wreszcie garść krzyżacka. Czasem tylko
13  2,22|       stary komtur. Była spora garść i innych, ale tych Żmujdzini,
14  2,51|        w których przytaiła się garść uchodzących ze strasznego
15  2,52|        w których przytaiła się garść uchodzących ze strasznego