Tom,    Rozdzial

 1  1,1 |      gospodarz począł wołać na czeladź, a goście spoglądali ze
 2  2,5 |      wszystkie kąty krużganku; czeladź usadowiła się za wałem,
 3  2,5 |    całymi tłumami po schodach, czeladź przeskakiwała wał śnieżny,
 4  2,10|  poczęto się niepokoić. Próżno czeladź nasłuchiwała od strony lasu
 5  2,17|   płonął duży, podsycany przez czeladź ogień, a w nim kopciły się
 6  2,17| kopciły się przygotowane przez czeladź mięsiwa. W namiocie chłodno
 7  2,26|       go chłopi czatownicy lub czeladź spychowska, płonąca ku niemu
 8  2,45|    kochał stary Maćko, kochała czeladź, dla której ludzkie miała
 9  2,48|   wojennym rzemiośle giermków, czeladź, sołtysów ze wsi, siedzących
10  2,48|   Maćko.~Następnie krzyknął na czeladź, która w mig zebrała się
11  2,48|   jeszcze nie przegrzmiał, gdy czeladź kopnęła się w różne strony,
12  2,51|  znakomitych komturów i braci. Czeladź kładła ich jednego przy
13  2,51|        niż wzrok mógł sięgnąć.~Czeladź uwijała się na tym niezmiernym
14  2,52|  znakomitych komturów i braci. Czeladź kładła ich jednego przy
15  2,52|        niż wzrok mógł sięgnąć.~Czeladź uwijała się na tym niezmiernym