Tom,    Rozdzial

 1  1,16|         co im poprzednio ulżyło, chwycili znów głaz i potoczyli go
 2  1,16|      skórzane pasy, nim jednakże chwycili za rękojeści, Zbyszko rzucił
 3  1,22|          się skarżyć, którzyście chwycili mnie samego, bez broni,
 4  1,28|        udana! Gorze duszy mojej! Chwycili mi dziecko i zatracą!~-
 5  1,30|         oni ją na powróz jak psa chwycili i zbielała im na powrozie...
 6  1,32| mizerykordię - i czekał. Oni zaś chwycili to wszystko, po czym ów
 7  2,6 |         myślę, że Jurandównę oni chwycili, nie kto inny, ale co z
 8  2,6 |          i bajka, że oną sierotę chwycili zbóje leśni".~- Głupstwo
 9  2,6 |          gdyby wreszcie nawet ją chwycili, to dla okupu, i sami by
10  2,6 |      podobna jest, że Jurandównę chwycili, zwłaszcza mając złość do
11  2,8 |    obawiał Maćko, że go chwycą. "Chwycili starego Juranda i córkę,
12  2,9 |         i skoczywszy ku ścianom, chwycili za oręż, jaki im wpadł pod
13  2,19|     każdą chwilą. Inni bojarowie chwycili również za ciała poległych
14  2,25|        więźnia.~Dwaj pachołkowie chwycili go w mgnieniu oka za barki
15  2,28|      Wówczas Tolima ze Zbyszkiem chwycili go pod ramiona i przywiedli