Tom,    Rozdzial

 1  1,3 |       i tak potępion, albowiem żył za pogańskich czasów i chrztem
 2  1,6 |    ludem, iż królowa kona. Kto żył, spieszył pod zamek. Miasto
 3  2,2 |        Rotgier uważał za ojca, żył jeszcze na swym zameczku
 4  2,5 |      zemsta nalały mu ognia do żył. Serce zaskowyczało w nim
 5  2,7 |   ogromna siła zmogła śmierć i żył, chociaż nie opatrzono mu
 6  2,9 |   chociaż z kim w nieprzyjaźni żył, przecie mu go żal i bez
 7  2,11|      zapłać, ale wolałabym, by żył. Więc Maćko zwrócił się
 8  2,25|       ze szczcieńskiej niewoli żył możny i straszny niegdyś
 9  2,27|        tylko jedynie o Danusi. Żył między przebłyskami nadziei,
10  2,29|      nie chorzał obłożnie, ale żył w odrętwieniu. Z początku,
11  2,29|      dniem czyniło się ciężej. Żył on aż do śmierci Danusi
12  2,29|        i hodował go w sobie, i żył z nim jednym, nieczuły na
13  2,44| oznajmić. Hej, żeby stary Zych żył!... i opat... Aleja wam
14  2,53|      do Bogdańca. Stary rycerz żył jeszcze długo, a Zbyszko