Tom,    Rozdzial

 1  1,5 |              On się zawziął za to, żeśmy go na tynieckiej drodze
 2  1,23|      pochwyceniu dziewki, powiemy, żeśmy nie tylko nie chcieli jej
 3  1,26|          Czech - szczęście, panie, żeśmy pod miastem i że owe ognie
 4  2,1 |           występków i zbrodni. Ale żeśmy przyrzekli wrócić mu córkę,
 5  2,2 |           się przed całym światem, żeśmy w czasie pokoju i układów
 6  2,2 |          oddać, to ona sama powie, żeśmy nie od zbójów ją odebrali,
 7  2,7 |            wydałoby się też zaraz, żeśmy Juranda sprowadzili jeno
 8  2,7 |          zawsze możemy powiedzieć, żeśmy ją znaleźli już po Jurandowej
 9  2,8 |          pomoc skoczył, i Bóg dał, żeśmy ich godnie sprali. Dopieroż
10  2,23|        zrobienia. Wracaj! powiedz, żeśmy Danuśkę odbili i że niebawem
11  2,23|            wzeszły.~- Chwała Bogu, żeśmy cokolwiek uradzili, bo okrutnie
12  2,30|        Jako żywo! Mnie się wydaje, żeśmy mówili, ale wam w głowie
13  2,32|           nie chcę, abyś wiedział, żeśmy tyle warci". Na to ściskał
14  2,48| słyszeliście o Drezdenku?~- Jużci, żeśmy słyszeli. Ale zameczek to,