Tom,    Rozdzial

 1  1,4 |      się i odwrócił, po czym wzruszył ramionami i rzekł półgłosem,
 2  1,5 |   zwyczajów rycerskich, więc wzruszył ramionami i rzekł:~- Co
 3  1,6 |     do ręki starego, ten zaś wzruszył ramionami, ale odrzekł łagodniej:~-
 4  1,7 |      rąk - nie trzech!~Maćko wzruszył ramionami.~- Dziwujcie się
 5  1,18|    choć serce miał hartowne, wzruszył się jednak, przyciągnął
 6  1,20|    tak żałośnie, że aż Maćko wzruszył ramionami i w duchu rzekł:~"
 7  1,25| przetowłosą głowę. Widok ten wzruszył do reszty pana de Lorche,
 8  2,1 |   Inaczej mówiłeś...~Danveld wzruszył ramionami.~- Mało wam było
 9  2,11|      jego i Zbyszków krewny, wzruszył się także i nieco zapłakał,
10  2,11|   Danuśki i prawie do łez ją wzruszył, a to tym bardziej że sam
11  2,14| jakby chmurą oczy. Czech zaś wzruszył się ogromnie, albowiem zrozumiał,
12  2,14| miała je na pogotowiu. Czech wzruszył się do ostatka i jął całować
13  2,34|    nie wyczytasz!~A Maćko aż wzruszył się i rzekł nieco drżącym
14  2,44|     w piersi serce hartowne, wzruszył się tak, że aż ścisnęło