Tom,    Rozdzial

 1  1,3 |        pobić mi ich do śmierci pozwolił. Ale to z takowej przyczyny,
 2  1,5 |     popędliwość zupełnie i nie pozwolił sobie na zdrożną myśl. Nie
 3  1,5 |    smutnie głowę i w milczeniu pozwolił się oddać w ręce przywódcy
 4  1,6 |    niemu do proga i zapytał:~- Pozwolił?~Maćko siadł na tapczanie,
 5  1,10|       łaskaw i tak, że mu choć pozwolił tu się przywlec.~Tu roztarł
 6  1,19|   jednakże odmówić mu pomocy i pozwolił mu przysiąść się wraz ze
 7  1,19|      sprawiło, iż młody rycerz pozwolił mu jechać ze sobą do Ciechanowa,
 8  1,22|       do księcia z prośbą, aby pozwolił jej zabawić w puszczańskim
 9  1,22|      knechtów zbrojnych na nią pozwolił. Rycerze posłali wyzwanie
10  1,22|   starosta knechtów na wyprawę pozwolił - a cóże Jurand? Jeszcze
11  1,22|     głosem - waruj się! Jam ci pozwolił wyzwać Juranda, ale gdybyś
12  1,26|   kagankami?~- Zaśby tam wiatr pozwolił!~Lecz dalej nie mogli rozmawiać,
13  1,26|       żywej duszy, gdyż książę pozwolił strażom zejść. Naprzeciw
14  1,30|      od was okup bogaty... Bóg pozwolił braciom, że ją odbili -
15  2,2 | knechci dobić, ale kapelan nie pozwolił.~- Dobić nie można. Człek
16  2,9 |       mógł, i choćby Pan Jezus pozwolił szczęśliwie wrócić, to wrócim
17  2,12|        pójdziem czy jak?~- Nie pozwolił!~- Zostawuje zemstę Bogu.
18  2,14|        zgoda. Zamki im wznosić pozwolił, ba, sam pomagał. Zjeżdżali
19  2,47|    mistrz po wielkich prośbach pozwolił jeno z jednym, któremu na
20  2,48|        gdybym Drezdenko zabrać pozwolił", a Drezdenko Niemce jak