Tom,    Rozdzial

 1  1,5 |          w tył swe długie włosy, przeżegnał się i rzekł:~- Wola boska!
 2  1,6 |  sylwetkę kata. Wówczas drgnął i przeżegnał się - ksiądz zaś w tejże
 3  1,8 |          ukazując drzwi. Zbyszko przeżegnał się i podniósłszy zasłonę
 4  1,12| wybrawszy sobie dogodne miejsce, przeżegnał się, zasiadł i czekał.~Czerwone
 5  1,24|     Wyszoniek.~Książę zaś wstał, przeżegnał Zbyszka i na odchodnym dodał:~-
 6  1,25|         usłyszawszy, o co idzie, przeżegnał się ze zdumienia i rzekł:~-
 7  2,5 |           a gdy ojciec Wyszoniek przeżegnał go i zarazem odmówił wieczny
 8  2,12|   popatrzał raz, drugi, wreszcie przeżegnał się i wyszedł na palcach
 9  2,18|   Czechem, zbliżył się do niego, przeżegnał się i rzekł:~-W imię Ojca
10  2,21|          się do Sanderusa, który przeżegnał się i tak dalej mówił:~-
11  2,23|      Ducha, śpijcie spokojnie!~I przeżegnał ją ręką, a następnie, nie
12  2,24|         z piekła nie wyjrzał!~Tu przeżegnał się i dodał:~- Boże, bądź
13  2,24|         drgały gorączkowo.~Maćko przeżegnał ją i rzekł:~- Hej, bierz
14  2,41|    sprawy proboszcz krześnieński przeżegnał ich znakiem krzyża - odrzekł:~-