Tom,    Rozdzial

 1  1,19|             listami ściga, ale mnie przeor sieradzki krzywdę i niesprawiedliwość
 2  1,19|            i sami powiecie.~- A cóż przeor sieradzki?~- Ach, panie!
 3  1,19|             nie ja nie wierzę, jeno przeor dominikanów w Sieradzu.~-
 4  1,19|          Sieradza, pokazało się, że przeor był żyw. Zbyszko udał się
 5  1,19|            po które Zbyszko jechał. Przeor, jak wielu wówczas w Polsce,
 6  1,19|        krzyżackich.~Na to staruszek przeor rozłożył dłonie i naprzód
 7  1,19|          nikomu. A zdarzyło się, iż przeor Mikołaj, z Elbląga rodem
 8  1,19|         większych zwycięstw - rzekł przeor.~- Amen! - odpowiedział
 9  1,19| łatwowiernych ludzi. Mówił mu także przeor, iż są bulle papieskie nakazujące
10  1,19|       koniec odwiedzin zaprosił też przeor Zbyszka na odpoczynek i
11  1,19|           na furcie klasztornej. Ni przeor, ni inni księża nie chcieli
12  1,19|           do przekupnia odpustów.~- Przeor zgoła nie wie, czyliś nie
13  2,10|      przyjął ich ten sam zgrzybiały przeor, który pamiętał jeszcze
14  2,10|       biskupowi płockiemu - kończył przeor - i że z jego rąk chce przyjąć