Tom,    Rozdzial

 1  1,4 |      nie spoglądał jednakże na Powałę z twarzą tak dumną jak na
 2  1,5 |      Przechodząc, skinął głową Powale z Taczewa i Toporczykowi.
 3  1,5 | Wszystkie oczy zwróciły się na Powałę, który stał przez chwilę
 4  1,5 |     dał, Paszkowi bym nie dał, Powale też; ale nie chwalący się,
 5  1,5 |       o Zawiszę, o Farureja, o Powałę z Taczewa, o Lisa z Targowiska
 6  2,22|      Krakowie widzieli? A panu Powale z Taczewa dałbyś rady? a
 7  2,30|      Charbimowic, a wreszcie i Powałę z Taczewa, którego widok
 8  2,30|        i począł patrzeć w oczy Powale z szacunkiem, ba! nawet
 9  2,31|  smutku i strapieniu...~- Panu Powale już takie rzeczy nie w głowie.
10  2,32|        wiedział już król przez Powałę, czego rycerze z Bogdańca
11  2,33|    wysłanników, a zwłaszcza na Powałę z Taczewa, którego imię,
12  2,40|       ślubów dostali się przez Powałę z Taczewa i kniazika Jamonta
13  2,47| wyznaczyć zroku ni Zawiszy, ni Powale, ni Paszkowi, ale jeśli
14  2,49|        Złodzieja z Biskupic, i Powałę z Taczewa, który życzliwym