Tom,    Rozdzial

 1  1,4 |         chwilą sam był świadkiem. Pomyślawszy jednak, że o orędownictwo
 2  1,19|         choćby na kraj świata - i pomyślawszy to, począł ją wysławiać
 3  1,28|         ślubie nie wspomnieć, ale pomyślawszy nieco, nie chciała przyrzucać
 4  1,32|          i wtedy - gorze im!"~Tak pomyślawszy, podniósł stalowy topór
 5  1,32|         co innego tu przybył.~Tak pomyślawszy, rzucił naprzód topór, następnie
 6  2,5 |        się stać dla niego zgubną. Pomyślawszy to, postanowił walczyć z
 7  2,8 |          pociechę starczyło".~Tak pomyślawszy, przysunął konia do konia
 8  2,11|        szedł, alem się pohamował, pomyślawszy, że może posłuje.~- Bo i
 9  2,11|          poznajomiła z nim Maćka, pomyślawszy, że choćby go Lichtenstein
10  2,19|      krwią okupię ich ratunek".~I pomyślawszy to, począł krzyczeć na najbliższych,
11  2,22|         Lecz po chwili westchnął, pomyślawszy zapewne, że i wówczas jeszcze
12  2,24| pachołkowie porzucali już oręż, i pomyślawszy, że Zbyszko jest w chacie
13  2,40|        mieli opowiadać?!" On też, pomyślawszy chwilę: "Prawda, mówi, że
14  2,42|           się bez wahania, jednak pomyślawszy chwilę, rzekł:~- A nużby