Tom,    Rozdzial

 1  1,4 |         wojny nauczył się nieco po niemiecku, więc począł teraz tłumaczyć
 2  1,4 |           imię, wyuczył się był po niemiecku, więc teraz ozwał się w
 3  1,5 |   przemówił do niego kilka słów po niemiecku, które biskup zaraz po polsku
 4  1,9 |    skórznie z nóg ściągają... I po niemiecku z sobą szwargotali. Bóg
 5  1,19|          przed nim, zaklinał go po niemiecku, aby się chrześcijańskiej
 6  1,20|       Lorche, ale że nie umieli po niemiecku, musiał sam dalej dotrzymywać
 7  1,21|            hożych dwórek, rzekł po niemiecku:~- Pewniem już w raju i
 8  1,21| odpowiedział jeden z umiejących po niemiecku dworzan.~- Nie z nim, ale
 9  2,6 |           powtórzył swoje słowa po niemiecku panu de Lorche, który rzekł:~-
10  2,16|     Witoldowym nieco po polsku; po niemiecku umiał, a przynajmniej powtarzał
11  2,18|          powiedzą, ba! sami się po niemiecku do nich obezwą. Byle na
12  2,21|        pośrednictwem umiejącego po niemiecku Mazura rzekł mu:~- Tego
13  2,23|        miecza, począł coś wołać po niemiecku. Stary Maćko podniósł się
14  2,24|             które powtórzono mu po niemiecku, uśmiechnął się z zadowoleniem,