Tom,    Rozdzial

 1  1,3 |     tego i wszystkich narodów w naszej mowie Imię Twoje Święte
 2  1,5 |       jego duszy znaczyły: "Daj naszej umiłowanej pani zdrowie
 3  1,13|      koniec rozmowy - ślubujcie naszej nieboszczce królowej, że
 4  1,13|       po chwili odpowiedział:~- Naszej krzywdy przecie byście nie
 5  1,15|           i żeście się do grobu naszej nieboszczki królowej ofiarowali.~-
 6  1,24|       zdrowie powrócił. Ale i z naszej strony musi być też nagroda.~-
 7  2,1 |         aby zaś byli świadkowie naszej wiary i łaski.~To rzekłszy,
 8  2,2 |         czy stała się pomyłka z naszej strony, czy też jakiś czarownik
 9  2,11|      was, panie, do odwiedzenia naszej pobożnej i skromnej stolicy?~-
10  2,11|      była dziewka niedojda, ale naszej Danusi nie było.~- Wiem
11  2,40|    jutro jadę, do grobu świętej naszej królowej Jadwigi.~A ona
12  2,46|        znowu wyrośli. Za czasów naszej wojaczki biadałem ja nieraz,
13  2,49|        z radością:~- Tyś tu? po naszej stronie?~-Wielu może geldryjskich
14  2,49| Okrutniem rad - rzekł - iżeś po naszej stronie, ale mi to dziwne,