Tom,    Rozdzial

 1  1,11|           sosnowych desek i takież ławy, na których panowie zasiadali
 2  1,11|            wstyd Zbyszka, wstała z ławy, włożyła ręce pod fartuch
 3  1,14|      gospodzie w Krześni, póki pod ławy nie pozlatują.~- Głupie
 4  1,21|          któremu od strony głównej ławy i od skrzydeł otoki odpowiedziały
 5  1,22|          strony włosy i wstawszy z ławy, począł iść ku Niemcom z
 6  1,25| niespodzianym, że aż zerwała się z ławy, po czym znów siadła i jakby
 7  1,25|           Księżna, zerwawszy się z ławy, zawołała:~- O dlaboga!
 8  1,30|            zwalił się jak martwy z ławy na podłogę.~ ~
 9  2,1 |      rycerza dębowe ciężkie zydle, ławy i żelazne kuny od pochodni.
10  2,14|     Jagienka, Jurand obsunął się z ławy na kolana i chórem poczęto
11  2,20|          Ale tymczasem pobiegli do ławy Skirwoiłłowych jeńców. Jedni
12  2,38|           Ale Czech podniósł się z ławy, na której siedział, i rzekł:~-
13  2,40|             A ona aż zerwała się z ławy ze strachu.~- Zaliście dostali
14  2,46|       czeladzią obiadują, a w niej ławy, dla niego i dla niej wyższe -