Tom,    Rozdzial

 1  1,5 |    się. Powała. - Dalibóg on! Krótko bawił u opata i musiał chyba
 2  1,12|      sosny.~Niedźwiedź ryknął krótko, jakby przerażony niespodzianym
 3  1,21|  którym z polany odpowiedział krótko wrzaskliwy głos krzywuły -
 4  1,30|     Ale pognębienie to trwało krótko, a raczej zgodnie z jego
 5  2,10|        a ja z wami - odrzekła krótko.~- Do Płocka! - zawtórowała
 6  2,11|      jak zwykle wiosną trwały krótko. Były też ciepłe i duże,
 7  2,11|   wiosny słyszano, ale trwała krótko i nazajutrz rozbłysnął znów
 8  2,11|      prędką doraźną naradę.~- Krótko rzekę - ozwała się Jagienka. -
 9  2,16|    dokąd ruszym?~Ów zaś rzekł krótko:~- Pod Nowe Kowno.~I wyszedł
10  2,26| Krótka była przerwa w burzy i krótko trwało rozjaśnienie. Ściemniło
11  2,36|     tam musi być. Ale Zbyszko krótko zabawił przy Jurandzie,
12  2,49|  trwał długo, gdyż zgasiła go krótko wprawdzie trwająca, ale
13  2,51|  dziko grzywą.~Lecz trwało to krótko. Ni jeden Niemiec nie wyszedł
14  2,52|  dziko grzywą.~Lecz trwało to krótko. Ni jeden Niemiec nie wyszedł