Tom,    Rozdzial

 1  1,1 |      wycięte, jeść nie ma co - dzwony po miastach biją, więc się
 2  1,3 |        w tej chwili ozwały się dzwony i dzwonki, trębacze zadęli
 3  1,4 |       kiedy tu, gdy zaczną bić dzwony, to nie masz takowego kąta,
 4  1,4 |     gdzie siedem razy na dzień dzwony biją.~Uwaga ta zakłopotała
 5  1,5 |     majestatu.~Wtem ozwały się dzwony, płosząc stada kawek i gołębi
 6  1,6 |     wśród ustawicznego bicia w dzwony, wśród gwaru po kościołach,
 7  1,6 |  przecięte.~Tymczasem 13 lipca dzwony żałobne oznajmiły śmierć
 8  1,6 | usłyszał jego płacz i bicie we dzwony, rzucił się na kolana i
 9  1,6 |        świecie.~Echa pogrzebu, dzwony kościelne, śpiewy procesyj
10  1,6 |       wieżach Panny Marii biły dzwony, napełniając miasto spiżowym
11  1,9 |   głowy, że skoro chory słyszy dzwony, to widać, że już śmierć
12  2,10|       zakupował msze, dawał na dzwony, wspomagał podupadłe kościoły,
13  2,11|      mający, bito we wszystkie dzwony, mówiono mowy, których nikt
14  2,34|       rzemieślnicy, był, który dzwony w Kwidzyniu leje, była różnych