Tom,    Rozdzial

 1  1,5 | pozwolili - toby ja cię brał, dziewczyno!... Hej!~Danusia, objąwszy
 2  1,5 |      polną:~Toby ja cię brał, dziewczyno!~Toby ja cię brał!~
 3  1,9 |     oczy wypłaczę,~Bo ciebie, dziewczyno, nigdy nie zobaczę.~Hej!~
 4  1,10|     ty tu robisz najlepszego, dziewczyno?~- Przecie widzicie: poluję -
 5  1,11|    zawołał:~- Bójże się Boga, dziewczyno, to ty jego nie znasz! Nic
 6  1,16|       mówić:~- Pomiarkuj się, dziewczyno, że choć cię i weźmie, to
 7  1,18|     co rzekł, nie zmieni. Ty, dziewczyno, nie trać otuchy i pokrzep
 8  1,18|    wiernie służył.~- Mojaż ty dziewczyno! Bóg ci zapłać! a Zych się
 9  1,20|     Hej, krocie ty moje! hej, dziewczyno ty moja! - zawołał Zbyszko -
10  1,25|      Jakże mi żyć bez ciebie, dziewczyno? Nie po tom tu przez rzeki
11  1,25|       Bóg wszystko najlepsze, dziewczyno, ale choćbym ci rad i nieba
12  2,6 |      Jużci, będzie ci smutno, dziewczyno, ale nie gorzej niźli mnie.~
13  2,9 |      jakby ze smutkiem.~- Ej, dziewczyno, kiedy by tak wszystko było,
14  2,42|     pozwoli, ale bogdajeś to, dziewczyno, w szczęśliwą godzinę powiedziała!~