Tom,    Rozdzial

 1  1,25|  dziedziniec. Oni zaś czuwali w ciszy, słuchając bicia własnych
 2  1,30|      Nastała chwila śmiertelnej ciszy. Zdawało się tylko, że gdzieś
 3  1,32|      pozostał sam w ciemności i ciszy. Na śniegu czerniał przed
 4  1,32|        wśród niezmąconej nocnej ciszy:~Usiadłabym ci ja~Na ślqskowskim
 5  2,7 |          a potem nic nie mąciło ciszy prócz nawoływań wartowników.~
 6  2,7 |        dopatrzyć.~Po czym wśród ciszy kaplicznej począł wołać
 7  2,14|        świetlicy nastała chwila ciszy. Tylko w lipach rosnących
 8  2,19| Niemcami.~I znów nastała chwila ciszy, którą mącił tylko zwykły
 9  2,27|      leżała wśród popołudniowej ciszy, spokojnie, z przymkniętymi
10  2,27|      się wśród wielkiej, polnej ciszy.~Danusia przed samym końcem
11  2,35|       gwaru zdarzały się chwile ciszy i raz, korzystając z takiej
12  2,37| Spychowie. Potem przyszedł czas ciszy, jaki zwykle bywa po pogrzebach.
13  2,44|     wszystkich sił do piersi.~W ciszy słychać było przyspieszone
14  2,48|        bez wiatru. Bory stały w ciszy nieruchome. Stada na polach