Tom,    Rozdzial

 1  1,9 |     jest.~Lecz Maćko zbyt był chory. Gorączka, którą miał od
 2  1,9 |     bowiem do głowy, że skoro chory słyszy dzwony, to widać,
 3  1,9 |       sianem, na którym leżał chory, i czuwał nad nim aż do
 4  1,10|      siedzieć?~Maćko, chociaż chory, na wzmiankę o wojnie nadstawił
 5  1,10|       w domu, choć ta człek i chory, to o niejedno się rozpyla,
 6  1,10|    Zych.~Uśmiechnął się na to chory Maćko i po chwili odrzekł:~-
 7  1,24| Czegóż płaczesz?~- Bo Zbyszko chory - odrzekła, wkładając piąstki
 8  1,24|       nią.~Zbyszko ciężko był chory, ale ujrzawszy Danusię,
 9  1,25|       chciał, tym bardziej że chory poprzedniej nocy zasnął
10  1,25|   jechać do Spychowa, gdy oto chory jest i ledwie się może na
11  1,30|  miała jechać, a ja ostawałem chory i śmierci bliski. Nie było
12  1,32|  Gdzie by zaś miał być, kiedy chory?~- Coże mu?~- Ludzie mówią,
13  2,34|    który był istotnie jeszcze chory, zesłabł tak bardzo, że
14  2,44|       ich oddechy.~- Możeś ty chory? - spytała po chwili dziewczyna. -