Tom,    Rozdzial

 1  1,5 |       dodał Powała.~Lecz król bronił się dalej, lubo sam widokiem
 2  1,19|      by były dwa konie, a pan bronił, panna chciała wilczury
 3  1,19|      wilczury i trzosika, pan bronił. Ale co tam z takich zaka-zowań!
 4  1,22|      mu rozkazać, aby się nie bronił, gdy się wam spodoba go
 5  1,24| zdrowia od srogiej żałoby nas bronił, przeto pozwalamy ci pasem
 6  1,26|       i wie, że choćby mi jej bronił, to ją i tak wezmę, bo moje
 7  1,28|    natchnął Zbyszka, żeby nas bronił. Sam ci o mało nie stradał
 8  1,32|      też bił, od tura dziecko bronił i tamtych czterech pozwał,
 9  2,8 |       przed Cztanem i Wilkiem bronił! Bogdaj w nich piorun trzasł!...~
10  2,13| wiedział, że to on~Jurandówny bronił, myślał, że jakowaś siła
11  2,17|   szanują, od ich złości mnie bronił. Ale potem przyszły uczty
12  2,20|    krzywdzisz?~Skirwoiłło nie bronił się uściskom, a wreszcie,
13  2,26|   największym tylko wysiłkiem bronił się szaleństwu, a chwilami
14  2,40| Bogdańca będzie przed Cztanem bronił. Potykali się też na Ławicy