Tom,    Rozdzial

 1  1,5 |         teraz się pokazało, jak bieda przyszła. Aleja stary, a
 2  1,10|         po ludzku, bo ci będzie bieda. Na to odpowiedziała Zbyszkowi
 3  1,10|   Zbyszkowi wesoła pieśń:~Jedna bieda z drugą biedą Na rozstaju
 4  1,10|      pieśń:~Jedna bieda z drugą biedą Na rozstaju w taniec idą...~
 5  1,10|   przyda?~Dobry taniec, chociaż bieda...~Hoc! hoc! hoc!~Zdumiał
 6  1,11|        że z początku dokuczy im bieda niemała.~Z gospodarstwem
 7  1,12|         połamane, patrz!~- To i bieda, bo co ja w domu powiem?~-
 8  1,24|       po twarzy, mówiąc:~- Ano, bieda na cię, dziecko, przyszła -
 9  1,25|        z politowania nad ludzką biedą, to tym łatwiej przebacza!...
10  1,25|     skrzyni białą sukienkę, ale bieda była z przybraniem głowy.
11  2,6 |      naradzie i tak mówił:~- To bieda, że nie mamy nijakiego pisma
12  2,10|        błoto suszy. Jeno do Bud bieda, ale i do Bud znający bór
13  2,23|     głowie.~- Hej, prawda, nowa bieda! Toć przecie ona w Spychowie.~-
14  2,25| zrozumiałym dla niego językiem. Bieda bywała tylko z niezmierną