Tom,    Rozdzial

 1  1,3 |      także szczęśliwym, gdyż zdało mu się, że wojna powinna
 2  1,19|     niedźwiedziem borykał. I zdało mu się, że to było wczoraj,
 3  1,19|    po bobra puściła, a teraz zdało mu się, że ją widzi - i
 4  1,19| Zbyszkowi, gdy o tym myślał, zdało się rzeczą pewną, że już
 5  1,25|   pamięci jakby żywa, tak iż zdało mu się, że widzi jej rumianą
 6  2,14|      wolę Bożą, że wszystkim zdało się, iż widzą tylko duszę
 7  2,22|       lecz po chwili Maćkowi zdało się, że Zbyszko coś szepce
 8  2,49|     za burzą. Chwilami niebo zdało się całe płonąć od błyskawic
 9  2,50|    na krawędzi lasu. Miejsce zdało się dobre na spoczynek i
10  2,51|   twarzą Niemców, którym się zdało, że nie człowieka, ale jakąś
11  2,51|      wyrwał się ryk radości. Zdało im się, że to koniec, że
12  2,52|   twarzą Niemców, którym się zdało, że nie człowieka, ale jakąś
13  2,52|      wyrwał się ryk radości. Zdało im się, że to koniec, że