Tom,    Rozdzial

 1  1,2 | starość radość, a po śmierci zbawienie. To nam, Jezu, daj!~ ~
 2  1,5 | odpust za taką wojnę pewny i zbawienie pewne.~- A sława po wieki
 3  1,6 |      po jego spowiedzi to ci zbawienie tak pewne, jakobyś je miał
 4  1,18|       a on zaprzysiągł mi na zbawienie duszy, że do śmierci będzie
 5  1,19|   dwa, ale pojadę, bom to na zbawienie duszy mojej zaprzysiągł.~-
 6  1,20|      pragnąc uzyskać sławę i zbawienie duszy, a jadąc, mniemał,
 7  1,23|    zdrowie, sławę i przyszłe zbawienie księcia. Uśmiechali się
 8  2,1 |     mękę Zbawiciela i duszne zbawienie, oddajcie mi dziecko, jakoście
 9  2,11| zaprowadził. Bóg da mu za to zbawienie, bo niewielu jest między
10  2,21|     zali przysięgniesz mi na zbawienie duszy, że ona żyje?~- Przysięgam
11  2,21|    ona żyje?~- Przysięgam na zbawienie duszy! - odrzekł poważnie
12  2,22|     i udało, to potem w nich zbawienie nasze - rzekł Macko.~- Rycerz
13  2,24|   niebogi może też być w tym zbawienie.~Tak mówiąc, spoglądał na