Tom,    Rozdzial

 1  1,4 |      i jego jasny, świecący w słońcu hełm.~- Dziwna to jest natura
 2  1,12|  atoli, połyskując czerwono w słońcu, dążyły do błota, gdzie
 3  1,21| będzie chodził w chwale jak w słońcu. Pod wpływem tych myśli
 4  1,23|       chodzili w chwale jak w słońcu. Teraz jednak wydało się
 5  2,18|    się, nadstawiając grzbiety słońcu, aż dymiło się z nich jak
 6  2,22|      tylko wśród świecących w słońcu gałęzi migały wiewiórki,
 7  2,26|   dżdżu, mieniące się tęczą w słońcu. Wśród sosnowych igieł błyszczały
 8  2,27|     śladem - i tak chodzili w słońcu wśród bujnych traw, podobni
 9  2,43|      barwne, przeświecające w słońcu, a teraz wyobrażał sobie
10  2,46| kasztelu, błyszczące złotem w słońcu, a purpurą zorzy wieczorem.~
11  2,48|    jakby ogniki niezmiernie w słońcu błyszczące. Zbyszko ukazywał
12  2,51|   borem grała i mieniła się w słońcu tęcza chorągwiana. Jeszcze
13  2,52|   borem grała i mieniła się w słońcu tęcza chorągwiana. Jeszcze