Tom,    Rozdzial

 1  1,20|       różowo przez zimne leśne powietrze:~- I ja, Zbyszku! - odrzekła
 2  1,21|        wylecieli jak z procy w powietrze.~Koń, spadłszy na bok, począł
 3  1,23|        stada wron, napełniając powietrze posępnym krakaniem.~Pan
 4  2,5 |    zimny, wilgotny, ale jasny; powietrze roiło się od kawek, które
 5  2,5 |        topora przecinało puste powietrze. Było to najstraszniejsze,
 6  2,7 |    płuca rzeźwe i nieco mroźne powietrze. Ale przypomniało mu się
 7  2,34|      mnie do lazaretu, gdzie i powietrze, i strawa lepsza.~- Od Lorchego
 8  2,49|     napełniały zapachem siarki powietrze, to znów szum dżdżu zagłuszał
 9  2,49|   porozrzucał ogniska Mazurów. Powietrze zaroiło się tysiącami głowni,
10  2,51| naczółka i napełniając rżeniem powietrze, przysiadał nieco jak ptak,
11  2,51|        i chorągiewki, zadrżało powietrze, zakolebały się gałęzie
12  2,52| naczółka i napełniając rżeniem powietrze, przysiadał nieco jak ptak,
13  2,52|        i chorągiewki, zadrżało powietrze, zakolebały się gałęzie