Tom,    Rozdzial

 1  1,6 |    zostawić po sobie przynajmniej pamięć "dzielnego chłopa", więc
 2  1,7 |    zwłaszcza jeśli Zbyszko pomści pamięć jej matki i ślubowane pawie
 3  1,12|           w niej zatonął, stracił pamięć, że jest w lesie, że czatuje
 4  1,19|        górę oczy, jakby natężając pamięć, i odrzekł:~- Panna Danuta
 5  1,19| zapodzieje w czasie wojny dusza i pamięć, iż zbędzie wszelkich innych
 6  1,27|           od innych i tym zatrzeć pamięć, że urodziła się w pogaństwie.~
 7  1,30|     Jurand wbił sobie to dobrze w pamięć:~- Brat Szomberg i brat
 8  2,2 |          zechce się mścić za jego pamięć...~- Radźmy nad tym - rzekł
 9  2,11|           mu ostawili? Nic, tylko pamięć, kim był, i rozeznanie nędzy.
10  2,23|          Zbyszka. Zdawało się, że pamięć opuściła ją razem ze zmysłami.
11  2,25|          przypomnieć lub wrazić w pamięć po raz ostatni jego rysy,
12  2,29|    mieczem uciął, a została tylko pamięć, że to wszystko poszło na
13  2,33|            zmierzchła twarz, a na pamięć nasunęły się mimo woli dumne