Tom,    Rozdzial

 1  1,11|    chwilę, po czym w twarzy jej odbił się niepokój.~- Poszedł
 2  1,20|         Zbyszko, o którego uszy odbił się kilkakrotnie wyraz:
 3  1,28|         ze strachu, bym jej nie odbił, jeno gdzieś ją na dalekie
 4  1,30| nieprzywykłego do oporu Juranda odbił się gniew. Przez chwilę
 5  1,30|  trudności...~Na twarzy Juranda odbił się niepokój. W pierwszej
 6  2,8 |    Malborga. Na twarzy Jagienki odbił się znów niepokój.~- Zali
 7  2,12|  wykapane oczy i ból niezmierny odbił się na jego umęczonej twarzy.~
 8  2,12|   gościńcu, ale wielki niepokój odbił się na jego twarzy. Jagienka
 9  2,14|          ale na twarzy Jagienki odbił się ciężki frasunek - i
10  2,27|  miłował, na tom cię odszukał i odbił, aby cię Jutro ziemią przysypać
11  2,34|  jeszcze bardziej, ale w oczach odbił się podziw i jakby jeszcze
12  2,51|    rycerzy. Blask słońca, który odbił się w zbrojach, zdradził
13  2,52|    rycerzy. Blask słońca, który odbił się w zbrojach, zdradził