Tom,    Rozdzial

 1  1,2 |        ile ich pobitych na polu leży, a niewolnika nikt nie ułapi,
 2  1,10|       bywajcie tu, bywajcie!... leży! leży!...~Lecz nagle umilkł,
 3  1,10| bywajcie tu, bywajcie!... leży! leży!...~Lecz nagle umilkł, przysłonił
 4  1,20|      przeciw nam, ale Złotoryja leży w jego, nie w naszych ziemiach.~-
 5  1,27|       Nie przemówił ci Jurand i leży jak drewno.~- Nie bójcie
 6  2,2 |         Bergow.~- Żyje?~- Żyje, leży w tej samej sieci, w którąśmy
 7  2,7 |    samej chwili ujrzał, iż ktoś leży w pobliżu otwartych drzwiczek
 8  2,13|    czyli też żmujdzkiej granicy leży.~- A cóż na to Maćko?~-
 9  2,25|      bez tego całymi nocami tak leży, a dziś tym bardziej pewnie
10  2,26|           Sam, widać, bo siodło leży wedle niego. Gdyby to zbóje
11  2,41|     sobie - a tam chłopisko mój leży może gdzie w polu włócznią
12  2,51|    spytał:~- Zali cały Zakon tu leży?~Na to podkanclerzy Mikołaj,
13  2,52|    spytał:~- Zali cały Zakon tu leży?~Na to podkanclerzy Mikołaj,