Tom,    Rozdzial

 1  1,1 |         oczy przez kratę widać. I ławą idą. Uderzy, bywało, Litwa
 2  1,1 |     Zbyszko zaś roześmiał się, aż ława pod nim poczęła drgać.~-
 3  1,2 |      podniósł się nagle, przez co ława przechyliła się w jedną
 4  1,2 |        nie przystępuj jej nóg pod ławą ani też trącaj ją kolany,
 5  1,6 |         się groźny rozruch. Jakoż ława ludzka rzuciła się zaraz
 6  1,10|           ba, i w domu ledwie tam ława jaka jest - albo i wiązka
 7  2,13|            A jakże! - mówił dalej lawa. - Nie wiem, jako to będzie
 8  2,19|       mgnieniu oka z jego rozkazu ława rycerzy zwróciła się czołem
 9  2,50|   wschodzie słońca ruszyły wojska ławą, a za nimi nieprzejrzany
10  2,51|       niemal nadludzkie, cała zaś ława, prąc i miażdżąc konie i
11  2,51| zakrzyknął:~- Naprzód!~- Naprzód! ławą! równo! -rozległy się wołania
12  2,52|       niemal nadludzkie, cała zaś ława, prąc i miażdżąc konie i
13  2,52| zakrzyknął:~- Naprzód!~- Naprzód! ławą! równo! -rozległy się wołania