Tom,    Rozdzial

 1  1,16|       później atoli, mając ich dosyć, począł rozmawiać ze Zbyszkiem,
 2  1,19|   Sieradzu uczynili, nigdy ich dosyć polska ręka nie przyciśnie.~-
 3  1,22| obrażają. A jakichże mąk i kar dosyć na krzywdzicieli Krzyża?~-
 4  1,25|  braciom odnieść?~- Jeślić nie dosyć, powiedz im jeszcze, że
 5  1,26|     przekomarzali się ze sobą, dosyć się lubiąc wzajemnie. Zbyszko
 6  2,26|        podróżnym.~Kamieni było dosyć i na drodze, i między mchami
 7  2,31|       nigdy nie będzie mi tego dosyć.~I wzięła go na stronę,
 8  2,41|        ale nigdy nie mieli ich dosyć.~I tak było przez całe miesiące.
 9  2,46|       jest ta wszelkiego dobra dosyć, więcej niż ludzie wiedzą,
10  2,47|        przygodziło, to miałbym dosyć. I to wam mówię, że najwięksi
11  2,47| poglądał. Mają ich tam wszyscy dosyć.~- To i niedługo czekać!~-
12  2,48|        czekał na tę godzinę.~I dosyć było spojrzeć na jego zimne,
13  2,49|    zawsze, aż gdym, mając tego dosyć, oświadczył jej, że do Azji