Tom,    Rozdzial

 1  1,5 |    trzymał je wzniesione dopóty, dopóki mu same nie opadły ze zmęczenia.
 2  1,23|        szyję, w plecy, w brzuch, dopóki nie spadł z konia.~Po czym
 3  1,25|        trzymał ją długo, dopóty, dopóki mu tchu starczyło i dopóki
 4  1,25|       dopóki mu tchu starczyło i dopóki księżna nie oderwała jej
 5  2,11|     ostaniesz i będziesz czekać, dopóki ze Szczytna nie wrócę. Tak
 6  2,20|        nimi długo głębiny kniei, dopóki wszystkich nie pochwytano.
 7  2,22|      zapewne mieszkali smolarze, dopóki nie wygnała ich stąd wojna.
 8  2,31| jaśniejsza smuga, i poczekawszy, dopóki Pomorzanin nie przetłumaczył
 9  2,36|   podziemia. Tam zabawił dopóty, dopóki stary Tolima nie przyszedł
10  2,51|     przed sobą dwa nagie miecze, dopóki ich w polskiej krwi nie
11  2,51|          niepewności zwycięstwa, dopóki olbrzymie kłęby kurzawy
12  2,52|     przed sobą dwa nagie miecze, dopóki ich w polskiej krwi nie
13  2,52|          niepewności zwycięstwa, dopóki olbrzymie kłęby kurzawy