Tom,    Rozdzial

 1  1,4 |     się więcej nie napuszy i u nikogo nie znajdziesz mniej zmiłowania.
 2  1,4 |        liszka, dla niej soból. Nikogo z rodzonych nie miłuje król
 3  1,5 |       jak trusia i nie wyzywać nikogo, chybaby tego koniecznie
 4  1,5 |         Krzyżacy, nie boim się nikogo - odparł dumnie komtur.~
 5  1,8 |     kusz wystrzelali... Już wy nikogo lepszego ode mnie do waszej
 6  1,16|       chwili nie mógł jednakże nikogo rozeznać, gdyż okna karczmy
 7  1,16|  następujące, niespodziane dla nikogo słowa:~- Pakliby który z
 8  1,28|       podjął ją pod nogi.~- Ja nikogo nie winuję, miłościwa pani.~-
 9  2,5 |     przed walką. Nie zratujesz nikogo, a zgubisz siebie.~Lecz
10  2,6 |     Panienka nie wydała się za nikogo - odrzekł stanowczo giermek.~-
11  2,7 |       się od drzwi, czy nie ma nikogo, potem zamknął je starannie,
12  2,7 |       jednego, a teraz nie mam nikogo. Ale jeśli mi przeznaczono
13  2,11| pochopny do obsypywania darami nikogo, a zwłaszcza Niemców - lecz
14  2,20|       zrywając się, Zbyszko. - Nikogo ze znaczniejszych! ale prze
15  2,21|   przez dwa albo i trzy dni do nikogo słowem się nie odezwie,
16  2,23|          Danusia nie poznawała nikogo i nie odzyskała przytomności.
17  2,26|       kuszy. Nad samą drogą.~- Nikogo przy nim?~- Nikogo. Spłoszyłem
18  2,26|    drogą.~- Nikogo przy nim?~- Nikogo. Spłoszyłem jeno wilka,
19  2,36|    Zbyszko i Maćko nie zastali nikogo z dworu, albowiem oboje
20  2,36|  zabawił przy Jurandzie, który nikogo nie poznawał - i poszedł