Tom,    Rozdzial

 1  1,5 |         wyniesion przez fortunę nad własne spodziewanie, musi myśleć
 2  1,5 |          zapewniali, iż słyszeli na własne uszy. jak raz Chrystus przemówił
 3  1,6 |             a księżna ją miłuje jak własne dziecko.~- O, dla Boga!
 4  1,19|           poszedłby daleko, bo go i własne ślubowanie wiąże. Pomyślał
 5  1,19|        Jednegom ci rozpukniętego na własne oczy widział. Jeśli masz
 6  1,19|             sławnego "Kynstuta", na własne oczy obaczyć.~Przez ten
 7  1,21|             nogami, oplątując je we własne wyprute trzewia, pan de
 8  1,22| Szczególniej Hugo de Danveld mający własne dawne rachunki z Jurandem,
 9  1,26|         pocznie Danuśkę miłować jak własne dziecko!~I nagle serce w
10  1,27|    Pachołkowie pozaprzęgali do sani własne konie i siadłszy na kozły,
11  1,32|            zdawały się spoglądać na własne stopy, nie kołysały się,
12  2,44|          twarzy, więc chcąc zagadać własne zakłopotanie, znów zapytała:~-