Tom,    Rozdzial

 1  1,20|   niektórych i zgorszył. "A wiera - mówili starsi - pewnikiem
 2  1,26|  może niezadługo tu będą.~- Wiera, że niezadługo. Księżna
 3  2,8 | jeszcze dwa razy potem, ale wiera, nie mogli dać rady. Teraz
 4  2,8 |      czego nie odnajdzie.~- Wiera, nie odnajdzie! - wtrącił
 5  2,9 |    może co złego spotkać.~- Wiera! psubraty oni są, i Cztan,
 6  2,24|     w wasze oddał ręce, bo, wiera, żeście prawi rycerze i
 7  2,31|  bok ku Jagience, rzekła:~- Wiera, że gasną inne świeczki
 8  2,34|    największa, nie ugryzie. Wiera, iż miło patrzeć...~Zyndram
 9  2,36|    niej niżeli przy niej.~- Wiera, że nijak im było sieroty
10  2,44|   dworować, ile chcesz, co, wiera, zawsze rada czynisz.~-
11  2,46|     słusznie tak mówił, bo, wiera, nie było na czym gospodarzyć
12  2,48|     królowi cierpliwości.~- Wiera, że mogło mu zbraknąć -