Tom,    Rozdzial

 1  1,16|     odtąd będzie panią - nie tamta; tego zaś chcę, bo to mój
 2  1,16|     tyle rzekę, że drzewo na tamtą łożnicę w nijakim boru nie
 3  1,16|  boru nie rośnie.~- Skoro mu tamta milsza, to i ja o niego
 4  1,18|      miły, prawda!... Już mu tamta nie będzie tak po tobie
 5  1,19|      odetchnął.~- To nie ta! Tamta biała jako śnieg, jeno na
 6  2,7 |   ślubuję, synaczku, że ci i tamtą rękę, która cię zabiła,
 7  2,8 | dowiedział się choć tego, że tamtą zgładzili, to Spychów zostałby
 8  2,8 |  panu z Bog-~dańca mówił, że tamta już przepadła na wieki i
 9  2,11|      jednak odrzekł:~- Jeśli tamta zginie, Zbyszko z żałości
10  2,22|    ziemię, niż idąc powoli w tamtą stronę, a przeto i większe
11  2,23| Jezus dał już na tę alibo na tamtą stronę.~Ale Czech myślał
12  2,23|   przyjedziem, a sam zabierz tamtą niebogę i wieź ją doma.~